grudzień 2010

Jutro wigilia. W  przedświątecznej krzątaninie znalazłem nieco czasu, by najwierniejszym z wiernych Czytelników / Widzów tego bloga zmontować kilka filmików związanych z ostatnimi wydarzeniami w szkole. Życzę każdemu z Was, by potrafił znajdować czas na to, co ważne i pożyteczne dla bliźnich (mam nadzieję, że ten blog jest chociaż odrobinę potrzebny..).

To już czwarte święta z naszym blogiem. Moje ósme, jako nauczyciela. Już ósmy raz daję się porwać wyjątkowości tego czasu (świadomie unikam słowa „magia”, które nie jest na miejscu w odniesienie to tego na wskroś chrześcijańskiego święta). Mam nadzieję, że nikomu mądremu w Ministerstwie Prawdy, tfu, Edukacji Narodowej, nie wpadnie do głowy błyskotliwa myśl, że szkolne wigilie to marnowanie czasu, który można by poświęcić na zajęcia dydaktyczne. Zasmuciło mnie, że ktoś po stronie podstawowej wyprzedził swe czasy..  Cóż, literatura jest uniwersalna – zawsze się znajdzie jakiś Scrooge.. Tak samo smuci mnie brak indywidualnych życzeń na spotkaniach opłatkowych – po co w ogóle chwytać za opłatek chcąc składać życzenia ogólne?

Dosyć smutasowania się. Idą święta, czas radości z Narodzenia Pana. Życzę Wam, by w najbliższych dniach nie brakło Wam tej radości, mimo pogrążonych w chaosie kolei, permanentnej rewolucji w edukacji, dziurawych dróg i osobistych klęsk dużych i małych. Życzę zdrowia, by mieć siłę walczyć z ironią losu; nadziei, że miłość ostatecznie zwycięży.. Niech Wasze święta będą jak pełne śniegu i prezentów wspomnienie Bożego Narodzenia z dzieciństwa. Albo lepiej – poczujcie się, tak jak bohaterowie Opowieści z Narnii, gdy zobaczyli sanie Świętego Mikołaja!

 

 
Część 1 JASEŁEK

 

Część 2 JASEŁEK

  

Rok temu baliśmy się, że ten dzień kiedyś nastąpi. Dzień w którym po raz ostatni przełamiemy się opłatkiem, nawymyślamy moc życzeń z najfajniejszymi rzeczami, jakie byśmy chcieli, żeby się nam przytrafiły i wspólnie zasiądziemy do Igorowej ryby po grecku. Ale przed nami jeszcze kilkadziesiąt wspólnych dni – niechaj każdy z nich przypomina ten dzisiejszy!

  

Gdy zakładam garnitur, to znak, że w szkole dzieje się coś ważnego. Tym razem było to spotkanie opłatkowe nauczycieli i pracowników ZSP. Na świetlicy zgromadziło się ponad 50 osób zatrudnionych w naszej placówce. Corocznym zwyczajem uroczystość zacząłem odczytaniem fragmentu Ewangelii o narodzeniu Pana Jezusa, po czym Dyrektor złożył życzenia i podzielił się opłatkiem ze swymi pracownikami. Na koniec nastał czas radosnej konsumpcji i kolędowania.

   

Zacytowanymi w tytule posta słowami przywitał Igor mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w Wierzbicy. A potem potoczyło się jak co roku – kolędy, wiersze, scenki bożonarodzeniowe.. To były ostatnie święta 3b w DPS-ie ale mam nadzieję, że kiedyś inne klasy przejmą pałeczkę naszej charytatywnej sztafety. Oto fotorelacja – po raz pierwszy w pełnym youtubowskim hd:

  

A oto przedstawienie:
  

Szkoła aż roiła się od Mikołajów. Jeden, oficjalny, sponsorowany przez Dyrekcję, krążył po klasach i rozdawał cukierki. Inny, organizował ognisko dla klasy zero. Natomiast prywatny Mikołaj Opiekuna SU organizował konkursy karaoke świątecznych piosenek na lekcjach języka angielskiego. Wspomagały go przy tym Śnieżynki. W klasach zaś, uczniowie rozdawali sobie nawzajem prezenty. Autor bloga dostał T-shirt z  przesłaniem „Najlepsze ciacho w szkole”. Poniżej zamieszczam slajdo-relację z tegorocznych obchodów mikołajek.