Motywowanie do nauki – rola rodzica

Motywowanie do nauki – rola rodzica

Motywacja to stan gotowości człowieka do podjęcia określonego działania,
czyli w tym przypadku chęć dziecka do uczenia się. Najbardziej skuteczna jest motywacja wewnętrzna, czyli stan, w którym dziecko samo  widzi, że  warto jest się uczyć.    W znacznej części motywacja jest wyuczalna, podlega wychowaniu. Często określana jest jako ambicja. Zadaniem rodzica chcącego wzbudzić motywację do nauki jest zapewnienie dziecku odpowiednich warunków  oraz pokazywanie dziecku, że warto
się uczyć.

Według dr Tomasza Biernata (Biernat, Dla Rodziców… i nie tylko) motywację do nauki mogą ograniczać:

1. Brak niezbędnej energii potrzebnej do nauki.

Kiedy dziecko nie otrzymuje odpowiedniej stymulacji do nauki, nie jest właściwie pobudzane do pracy szkolnej (np. motywację obniża słabe zainteresowanie rodziców nauką dziecka), jego zapał do nauki spada. Powodem tego może być też brak wiary
w dziecko i komunikaty typu: „z ciebie nic nie będzie”. Na niską motywację ma też silny wpływ zła atmosfera w domu, słaby kontakt z dzieckiem, kłótnie, konflikty itp.

2. Brak celów.

Postawienie sobie celów jest konieczne do tego, aby osiągnąć sukces (czymkolwiek on dla nas jest).

3. Brak określonych i usystematyzowanych działań.

Jeżeli dziecko nie posiada odpowiednio zorganizowanego miejsca do nauki, harmonogramu dnia, jego motywacja może być osłabiona.

4. Brak konsekwencji i wytrwałości.

Motywowanie do nauki to codzienny, trudny obowiązek nie tylko nauczycieli,
ale przede wszystkim obowiązek rodziców. Często są oni zapracowani i przemęczeni, przez co nie są w stanie dopilnować dzieci w nauce.

Motywację do nauki osłabiają także: niewłaściwe stosunki między nauczycielem i dzieckiem, nieprawidłowe funkcjonowanie dziecka w klasie, negatywny wpływ grup rówieśniczych.

Motywację hamuje również:

• brak wiary w swoje możliwości,
• błędne odczytywanie swoich pragnień,
• obawa przed porażką i nowością oraz wynikająca z tego bierność,
• negatywne nastawienie.

Warto mieć świadomość tych ograniczeń, być uwrażliwionym na nie, aby móc skutecznie bronić siebie, dzieci i młodzież przed tymi pułapkami.

 

 

Brak motywacji u dziecka można zauważyć po:

• słabych osiągnięciach,
• ignorowaniu obowiązków,
• niechęci do aktywnego uczestnictwa w zajęciach,

Jak rodzice powinni postępować, aby zachęcić dzieci do nauki?

• WSPIERAJ, ALE NIE WYRĘCZAJ

Należy dziecko przyzwyczajać do podejmowania wysiłku, do pokonywania trudności, wtedy uwierzy we własne możliwości.

• MĄDRZE MOTYWUJ

Od kar lepsze są nagrody, ale stosowanie ich musi być ostrożne.  Złotym środkiem jest drobna nagroda, np. w postaci uznania rodziców, pochwały. Dziecko będzie miało poczucie, że rodzice doceniają jego trud i wysiłek włożony w naukę.

• DOCENIAJ OSIAGNIĘCIA DZIECKA
• NIE POZWÓL DZIECKU, BY ŹLE MÓWIŁO O SOBIE

Często mamy okazję słyszeć, że dziecko źle mówi o sobie: „jestem głupi”, „nie dam rady”, „i tak mi się nie uda”. Są to głosy, które są wrogami sukcesu.  Czasem nieświadomie nadajemy dziecku etykietę i tak o nim mówimy: „ten nie jest zdolny, ten powolny, ten zapominalski”. Sprawiamy, że dziecko tak zaczyna myśleć o sobie. Opatrywanie dzieci etykietami ogranicza ich nadzieję, marzenia i możliwości.

• BUDUJ W DZIECKU POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI

Dziecko będzie myślało pozytywnie o sobie, gdy będzie miało poczucie własnej wartości. Rolą rodziców jest pomóc wykształcić w dziecku energię i inicjatywę,
by zrekompensować poczucie niskiej wartości.

 

DZIAŁANIA RODZICÓW W STOSUNKU DO  DZIECI

• zorganizowanie zajęć własnych, by mieć czas na rozmowę, chwalenie i pomoc dziecku,
• określenie systemu wymagań wobec dziecka oraz konsekwentne
  ich przestrzeganie,
• dbanie o odpowiednie warunki do nauki i właściwą organizację czasu pozalekcyjnego dziecka,
• okazywanie zainteresowania poczynaniami dziecka i pokazywanie że nauka jest ważna i przydatna,
• nie porównywanie dziecka do rodzeństwa, kolegów, lecz do poprzedniego jego poziomu umiejętności – uświadamiasz mu w ten sposób postępy
  i motywujesz do dalszej pracy,
• systematyczne kontrolowanie osiągnięć dziecka, współpraca ze szkołą.