Pastorałko nieś się biała…

Jutro wigilia. W  przedświątecznej krzątaninie znalazłem nieco czasu, by najwierniejszym z wiernych Czytelników / Widzów tego bloga zmontować kilka filmików związanych z ostatnimi wydarzeniami w szkole. Życzę każdemu z Was, by potrafił znajdować czas na to, co ważne i pożyteczne dla bliźnich (mam nadzieję, że ten blog jest chociaż odrobinę potrzebny..).

To już czwarte święta z naszym blogiem. Moje ósme, jako nauczyciela. Już ósmy raz daję się porwać wyjątkowości tego czasu (świadomie unikam słowa „magia”, które nie jest na miejscu w odniesienie to tego na wskroś chrześcijańskiego święta). Mam nadzieję, że nikomu mądremu w Ministerstwie Prawdy, tfu, Edukacji Narodowej, nie wpadnie do głowy błyskotliwa myśl, że szkolne wigilie to marnowanie czasu, który można by poświęcić na zajęcia dydaktyczne. Zasmuciło mnie, że ktoś po stronie podstawowej wyprzedził swe czasy..  Cóż, literatura jest uniwersalna – zawsze się znajdzie jakiś Scrooge.. Tak samo smuci mnie brak indywidualnych życzeń na spotkaniach opłatkowych – po co w ogóle chwytać za opłatek chcąc składać życzenia ogólne?

Dosyć smutasowania się. Idą święta, czas radości z Narodzenia Pana. Życzę Wam, by w najbliższych dniach nie brakło Wam tej radości, mimo pogrążonych w chaosie kolei, permanentnej rewolucji w edukacji, dziurawych dróg i osobistych klęsk dużych i małych. Życzę zdrowia, by mieć siłę walczyć z ironią losu; nadziei, że miłość ostatecznie zwycięży.. Niech Wasze święta będą jak pełne śniegu i prezentów wspomnienie Bożego Narodzenia z dzieciństwa. Albo lepiej – poczujcie się, tak jak bohaterowie Opowieści z Narnii, gdy zobaczyli sanie Świętego Mikołaja!

 

 
Część 1 JASEŁEK

 

Część 2 JASEŁEK